Tą fotografię już kiedyś pokazywałem, a teraz daję ją z prośbą do Leszka Pękalskiego – powiedz mi co ja sfotografowałem, bo nie mam pewności jakie to szczyty, a bzdur nie chcę pisać. Fotografowałem spod schroniska ZHP – Pentaxem 67 z obiektywem SMC Pentax 200 mm F4.0 + filtr polaryzacyjny, na filmie Provia 100F.
Dodaj do ulubionych:
Lubię Wczytywanie…
Podobne
Informacje o aamroczek
Fotografik, członek ZPAF, autor 12 książek w tym 3 albumów fotograficznych. Wydał 4 książki dla fotografujących sprzedane o łącznym nakładzie ponad 90000 egzemplarzy: "O fotografowaniu", "Książka o fotografowaniu", "Książka o fotografowaniu dzieci" oraz "Zdjęcia cyfrowe w oświetleniu zastanym. Fascynująca historia od Available light do HDR".
Ten wpis został opublikowany w kategorii
Fotografie,
Rozmaitości,
Sprzęt i technika i oznaczony tagami
Góry,
krajobraz,
pejzaż,
Pentax 67,
Polska,
Provia 100F,
schronisko,
SMC Pentax 200 mm F4.0,
Tatry,
ZHP,
zima,
śnieg. Dodaj zakładkę do
bezpośredniego odnośnika.
aamroczek 
Z największą przyjemnością! Od lewej: Baranie Rogi, Śnieżna Przełęcz, Śnieżny Szczyt (taki mały ząbek w grani), Wyżnia Śnieżna Przełęcz, Lodowy Zwornik (ciemny trójkąt), Lodowy Szczyt (najwyższy), Kopa Lodowa (słabo widoczna, bo cofnięta); niewidoczna, zasłonięta Sobkową Granią głęboka Lodowa Przełęcz i na prawo od niej widoczny czubek Ostrego Szczytu, Jaworowa Przełęcz, Jaworowy Szczyt. Bliżej, w słońcu, Suchy Wierch. Jeśli gdzieś się pomyliłem (pamięć bywa zawodna), niech mnie ktoś poprawi. Niestety nie żyje już (zginął dwa lata temu w Tatrach w wieku 74 lat) mój przyjaciel, Włodek Cywiński, który znał i potrafił nazwać każdą szczerbinę i każdą turniczkę tatrzańską. I na każdej był…
Wielkie dzięki. Na przyszłość, jeżeli będzie, będę starał się na miejscu dowiedzieć co ja widzę i fotografuję a nie po kilkudziesięciu latach…
P.S. Nad (a właściwie za) Śnieżnym Szczytem widoczny obłok.