Aby sfotografować wielki pionowy witraż w kościele pw. św. Tomasza Apostoła potrzebne jest oświetlenie słoneczne lub włączone oświetlenie witraża od strony wnętrza. W jakim oświetleniu witraż będzie przedstawiał się bardziej imponująco nie można powiedzieć, póki się tego nie zobaczy. To wyjątkowy witraż, ponieważ nie jest płaski lecz przestrzenny, jest bowiem zbudowany z dużych brył kolorowego szkła. Żeby zrobić zdjęcia w oświetleniu naturalnym pojechałem fotografować witraż po południu w czasie, kiedy powinien – jak przewidywałem – być oświetlony lekko skośnie przez słońce. Z Mokotowa na Ursynów nie jest daleko, wyjechałem słońce prażyło, przyjechałem zasłoniła go chmura a inne sięgały aż po horyzont. W tej sytuacji zrobiłem co mi się udało, będę zmuszony pojechać raz jeszcze w tym samym celu. Fotografowałem aparatem ustawionym na statywie, obiektywem EF 100—400 mm f/4.5—5.6 L IS USM ustawionym na ogniskową 160 mm. Fotografia zszyta została z 4 pionowych zdjęć i ma wymiary 27 x 90 cm (300 ppi). Jeżeli chcesz powiększyć kliknij w fotografię i przeciągaj z góry do dołu lub odwrotnie.
aamroczek 
Zaraz – czegoś tu nie rozumiem: jeśli cztery zdjęcia sklejone w pionie, to albo 1) korzystałeś z dźwigu, albo 2) bardzo udatnie wyprostowałeś piony. Tertium chyba non datur. A jeśli 2), to jesteś jeszcze większy majster niż myślałem! 🙂
Dźwigu nie miałem, używałem statywu z głowicą kulową, bo zabrałem lżejszy – z lenistwa. Aparat był ustawiony do zdjęć pionowych, fotografowałem z za skrzyżowania ulic teleobiektywem, który można przekręcać w obejmie. No i pstryk, pstryk 4 razy i koniec, bo nie w takim chciałem fotografować oświetleniu. Zdjęcia zszyłem w darmowym programie Microsoft ICE, który jest szybki i dokładny. Potem wyprostowałem a właściwie wyrównałem w aplikacji DxO ViewPoint 2, w której można ustawić równolegle i jednocześnie 2 krawędzie poziome i 2 pionowe. Zmniejszyłem nasycenie ścian z cegły oraz takie tam drobiazgi i wyszło co pokazałem. To wszystko. Pozdrawiam Cię serdecznie.