Wzdłuż chodnika na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie stoją wazony z kwiatkami – przechodziłem, zobaczyłem, przystanąłem, pstryknąłem – wyszło takie zdjęcie kolorowych niecierpek. Zdjęcie zrobiłem aparatem Canon EOS 1D Mark IV z obiektywem EF 24—105 mm f/4 L IS USM. Plik zapisany został w RAW, ma wymiary 4896 x 3264 pikseli, razem 16 Mpix, nie tak dużo, bo przecież amatorski Nikon D800 ma ponad dwa razy więcej: 36 Mpix. Canon 1D Mark IV daje więc zdjęcia o wymiarach 41 x 27 cm (w rozdzielczości 300 ppi niezbędnej do powiększeń w drukach wysokiej jakości). Można oczywiście uzyskać fotografię większych rozmiarów, np. 62 x 41 cm, ale przy rozdzielczości zredukowanej do 200 ppi. Przy rozdzielczości 150 ppi zdjęcie będzie jeszcze większe: 82 x 55 cm, ale nadawać się może na reklamę warzyw w witrynie sklepowej ale nie na wystawę fotografii. Co więc można zrobić gdy potrzeba większego powiększenia, na przykład fotografii o szerokości 1 metra. Aby uzyskać tak dużą fotografię w wyniku samego powiększenia trzeba byłoby zmniejszyć rozdzielczość poniżej granicy 150 ppi, aż do 124 ppi. Skutek tak bardzo obniżone rozdzielczości widać na lewym pasku na ilustracji poniżej. Wszystkie trzy zestawione z sobą wycinki pochodzą z powiększeń o rozmiarach 100 x 66 cm jednak środkowy i prawy uzyskałem przez przeliczenie obrazu przy zachowaniu rozdzielczości 300 ppi. Środkowy wykonał program PhotoShop CS-5 PL, a prawy program Perfect Resize 7.5.
Program Perfect Resize 7.5 przeznaczony jest specjalnie do tworzenia doskonałych powiększeń. Jak informuje producent: firma onOne Software, program wykorzystuje opatentowane fraktalne algorytmy interpolacji co pozwala zwiększyć rozmiar obrazu nawet o 1000% bez utraty ostrości i szczegółów, można więc uzyskać fotografię nawet wielkości plakatu ze zdjęcia zrobionego telefonicznym aparatem komórkowym. Zachęcony takimi możliwościami wypróbowałem wersję Demo na fotografii niecierpek, ale, choć od czasu do czasu jakieś kwiatki fotografuję, jeżeli miałbym wydać 150 USD to przecież nie po to, aby powiększać kwiatuszki. Ponieważ działanie programu można tak naprawdę ocenić dopiero wtedy, kiedy ogląda się fotografię na papierze, wybrałem do tego celu zdjęcie samolotów PZL-130 TC II Orlik, które zrobiłem na Air Show 2013 w Radomiu – różnice jakie można zobaczyć na ekranie monitora między tym co zrobił program Phootoshop CS-5 PL, a co dał Perfect Resize 7.5, są poniżej. To są rezultaty drugiej próby, ponieważ za pierwszym razem zażyczyłem sobie, żeby Perfect Resize 7.5 powiększył zdjęcie 10-krotnie, do rozmiarów 410 x 270 cm. Komputer, nie ułomek bo Dell Studio XPS, po 3 godzinach 35 minutach przeliczył co miał przeliczyć a potem, podczas zapisywania obrazu, które zajęło mu kolejną godzinę, po wykonaniu 98% koniecznej roboty stracił jednak kontakt z rzeczywistością i musiałem go wyłączyć.
Zaznaczony wycinek do powiększenia i porównań. Wybrałem goleń podwozia ponieważ jest tam numer seryjny i łatwiej ocenić czy jest ostry, czytelny.
Fragment powiększenia z photoshopa przy rozdzielczości obniżonej do 124 ppi.
Powiększenie przy rozdzielczości 300 ppi – także Photshop CS-5 PL. Przeliczenie obrazu trwało tylko parę sekund.
To rezultat powiększenia programem Perfect Resize 7.7 Pro., zajęło to komputerowi 4 minuty.
Fotografię Orlików powiększyłem na papierze. Oglądana prawidłowej z odległości, a więc z odległości nieco większej niż 1 metr, wygląda znakomicie, z mniejszej, aby przyjrzeć się dokładniej jakiemuś szczegółowi, wypada także bardzo dobrze, jest ostra, szczegółowa, nie widać uproszczeń i deformacji. To tyle co mogę o tym programie Perfect Resize 7.7 Pro. powiedzieć teraz. Wykorzystam jeszcze wersję Demo i zrobię kilka kolejnych prób, a jeżeli będą interesujące, podzielę się uwagami.
aamroczek 
Imponujące – ale 150 dolców piechotą nie chodzi… Muszę jeszcze zaprotestować w imieniu firmy Nikon (która mi za to nie płaci): D800 trudno nazwać aparatem amatorskim…
To prawda, że program kosztuje, ale też sporo obiecuje. Muszę jeszcze powiększyć jakiś fragment wielokrotnie, ale nie na format 100 x 66 cm, żeby nie płacić za dużo. Dopiero wtedy będzie można porównać 300 ppi u Photoshopa i z tego Perfect Resize. NO a co do Nikona, to go przecież wyniosłem na wyżyny nazywając tylko amatorskim, bo jak wypuszczą profa, to dopiero będzie uciecha. Ciągle mam ochotę na pełnoformatowy aparat, i nadzieję, nadzieję, nadzieję…
Aha – no i 4 minuty kontra kilka sekund – to też daje do myślenia… Swoja drogą jestem pełen podziwu, że się jeszcze nie pogubiłeś w tych wszystkich programach… Swego czasu bawiłem się trochę PhotoZoomem o podobnej dedykacji, ale nie zauważyłem, by wyniki były jakoś drastycznie lepsze od otrzymanych w Photoshopie.
4 minuty na powiększenie 2,5 razy, a kilka godzin na powiększenie kilkumetrowe. To trwa, ale gdy ktoś ma fioła, to próbuje. No to próbuję co jest dowodem, że mam fioła..
Ale przecież z założenia tak wielkich zdjęć nie ogląda się z bliska więc wielkość plamki nie powinna być aż taka dokuczliwa przy tak wielkich powiększeniach. Poza tym dochodzi sprzęt na którym coś takiego ma być wydrukowane… drukarni drukujących w takiej jakości tak wielkich plakatów to nie ma chyba zbyt wiele a jak by to drukować po kawałku to bardziej od wielkości plamki będzie dostrzegalne łączenie mniejszych obrazków.
To prawda, że dużych fotografii i obrazów w ogóle, nie ogląda się z bliska, że jeżeli zdjęcie formatu 18 x 24 cm wydaje się nam ostre z odległości dobrego widzenia, to będzie nam się wydawało także ostre z odległości równej przekątnej obrazu. Wszystko to prawda, ale o nie uwzględnia ciekawskich, którzy chcą zobaczyć jakieś szczegół z bliska i podchodzą do dużej fotografii jak do małej (pomijam tu fotografów, którzy robią to z powodów fotografom znanych) i wtedy albo coś jeszcze widzą dokładniej, czego z dużej odległości tak nie widzieli, albo widzą plamki, raster, piksele lub szumy. Jest jeszcze od czasu do czasu pokusa pokazywania dużych fotografia na wystawach i wzbudzają zainteresowanie jeżeli są nie tylko duże, ale i dobre. I jeszcze jest taka sprawa, że czasem trzeba z wycinka zrobić dobre ostre zdjęcie do druku – no i wtedy dobry program do powiększania, który nie demoluje struktury obrazu, jest potrzebny. Od kilku dni wypróbowuję program Perfect Resize 7.5 Pro w wersji Demo i wydaje mi się, że to jest to, co może podnieść jakość fotografii wykonanych aparatami z niepełnoformatowymi czujnikami, a takimi dotychczas fotografowałem i (jeszcze?) fotografuję. No i to tyle. Pozdrawiam.
Dowód jest przekonywujący! 😉 Ale tak w ogóle to ja lubię ludzi nawiedzonych, a Ciebie szczególnie! Co się tyczy Nikona pro, to przecież jest D3 i D4! Ale jakoś do nich nie tęsknię, ani nawet do D800 – wystarcza mi mój D700. Lis i winogrona?…
Jak kogoś najdzie chcica, to ma kłopot. A mnie naszła.