Najpierw przypominam, bo to było jakiś czas temu: Leszek Pękalski zaproponował abym wykonał próbę i w Camera Raw zrobił z jednego zdjęcia dwa kolejne, każde z innym „naświetleniem”, przez ustawienie suwaka Ekspozycja raz na +2, a raz na -2. Jego zdaniem po złożeniu trzech takich zdjęć w programie HDR rezultat powinien być taki sam jak fotografia HDR złożona z trzech zdjęć różniących się w takim samym stopniu czułością ISO. Wątpiłem, ale pomysł porównania takich HDR-ów spodobał mi się i tak jak poprzednio zrobiłem zdjęcia w mieszkaniu, bo to mi najłatwiej.
Tym razem zrobiłem dwa zdjęcia aparatem Canon EOS 1D Mark IV z obiektywem SIGMA 12-24 mm f/4.5-5.6 II DG HSM z ustawioną ogniskową na 12 mm. Czułość aparatu ustawiłem nisko, na ISO 200. Pomiar ekspozycji: wielosegmentowy. Program AE. Priorytet migawki (Tv). Migawkę natomiast ustawiłem specjalnie na bardzo krótki czas 1/500 s, w tej sytuacji aparat otworzył przysłonę obiektywu całkowicie: f/4,5. „Bezpieczny przesuw ekspozycji” w funkcjach indywidualnych ustawiłem na „Włącz (czułość ISO)”. Kompensację ekspozycji na —3 EV, Autobracketing na 2 zdjęcia: 0 i +3.0 EV. Bez zmian tylko format zapisu RAW i przestrzeń kolorów Adobe RGB.
Takie ustawienie aparatu dało w rezultacie dwa zdjęcia, jedno naświetlone zgodnie z pomiarem ekspozycji programu AE (1/500 s, f/4.5, czułość aparat podniósł samoczynnie do ISO 1250), drugie zostało niedoświetlone 8-krotnie (1/500 s, f/5.0, czułość ISO 200).
Do przetworzeń użyłem: Camera Raw do odczytania RAW i zamianę na TIFF, następnie SNS-HDR Professional, Oloneo PhotoEngine oraz na koniec PhotoShop CS5 PL.
Fotografia pierwsza:
powstała z dwóch zdjęć różniących się naświetleniem o 3 EV, w programie SNS-HDR Professional.
Fotografia druga:
powstała w programie Oloneo PhotoEngine z jednego zdjęcia naświetlonego poprawnie, ale w dwóch wersjach: jedna bez zmian, druga po przetworzeniu w Camera Raw w ten sposób, że suwak Ekspozycja przestawiony został na wartość —3.
Fotografia trzecia:
Zrobiona została tak samo jak fotografia druga, ale w programie SNS-HDR Professional.
Porównanie drugiej i trzeciej fotografii nie powinno skłaniać do opinii, że program PhotoEngine jest gorszy, lecz że nie każdy program nadaje się do wszystkich przetworzeń. W tym przypadku wyższość wykazał program SNS-HDR, ale w innych lepszy jest PhotoEngine. To dwa znakomite programy, każdy nieco inny, każdy ma swoje zalety, tak samo jest z PhotoShopem i DxO Optics.
Bardziej pożyteczne jest natomiast porównanie fotografii pierwszej, złożonej z dwóch różniących się czułością ISO zdjęć, z fotografią trzecią – obie zostały przetworzone tym samym programem SNS-HDR a różnice najwyraźniej widać na ilustracji czwartej, na której są wycinki fotografii pierwszej i trzeciej. Po lewej jest fragment fotografii pierwszej, ma on, co bardzo ważne, mniejsze szumy, a najjaśniejsze miejsca mają szczegóły – fragment po prawej ma najjaśniejsze miejsca firanki wypalone do czystej bieli i nie udało mi się zrobić lepszej kopii, szumy ma większe.
Kontrast fotografii złożonej z dwóch różniących się czułością zdjęć łatwo jest podnieść do wymaganego, natomiast fotografii HDR zrobionej z jednego zdjęcia nie można przywrócić szczegółów w miejscach najjaśniejszych, bo nie zostały w czasie fotografowania zarejestrowane. Dlaczego w jednej sytuacji można coś uratować w „postprodukcji”, jak to się teraz fachowo nazywa, a w innej zrobić tego nie można oraz jakie są skutki lekceważenia fizyki, napisałem obszernie, dodając wykresy i tabele, w książce „Zdjęcia cyfrowe w oświetleniu zastanym. Fascynująca historia od Available light do HDR”. Kto jest tym zainteresowany temu książkę polecam.
aamroczek 
Musisz się zalogować aby dodać komentarz.